30
Urbex Sexploring
Fotografie: Rick Akkerman
SetDresser: Ilse Korf
Een erotische fotoserie die gemaakt is in en om het Ringers gebouw te Alkmaar. De ruwheid en vergane glorie van het gebouw functioneerde als grote inspiratiebron voor deze tentoonstelling. Nederland is onderdeel van een maatschappij waar leegte vaak snel plaatsmaakt voor nieuwe verlangens, de hedendaagse maatschappij. Een tijd waarin men vernieuwing, spanning en extremen zoekt en vindt. In deze fotoserie komen verschillende soorten fetisjen naar voren, maar ook geaardheid, eenzaamheid en verwaarlozing zijn onderdeel van de serie. De fotoreeks toont het kwetsbare menselijke verlangen. De ruwheid van het leegstaande gebouw heeft een schoonheid die schreeuwt om vastgelegd te worden. Door naakte schoonheid toe te voegen wordt een nieuwe belevenis gecreëerd. Het verleden en het verlaten is opnieuw ontdekt en vastgelegd. Enkel voetstappen blijven achter. Deze vorm van fotografie wordt Urbex fotografie ofwel Urbex Exploring genoemd.
Oude schoonheid ontmoet nieuwe schoonheid in Urbex Sexploring.
Historie Ringers
In 1920 werd de eerste steen gelegd en werd de Ringers Chocoladefabriek in gebruik genomen. In 1972 viel het doek en maakte het gebouw plaats voor meubelhandel Klercq die het pand bekleden met witte aluminium platen. In 2008 werd er faillissement aangevraagd waarna het pand grotendeels leeg kwam te staan. Het pand werd “bewaakt” middels antikraak door een gallerie en De Block werd De Blok. Inmiddels ruim 9 jaar na de val van de Klercq is het pand weer ontdaan van de witte beplating en heeft opnieuw tijdelijke invulling gekregen door de Stadskantine en Het Nieuwe Warenhuis.
Het volledige pand is inmiddels gestript en zal uiteindelijk plaats maken voor een hotel, appartementen, winkels en een ware chocolade experiënce om zo Ringers weer eer aan te doen.
30
In deze serie licht ik elke week de Passie van jonge gedreven mensen uit in het NHD / Alkmaarsche Courant. De meest uiteenlopende passies komen aan bod. Elke keer probeer ik de personen op of in een andere setting te plaatsen die vervreemd is of in ieder geval niet gebruikelijk.
24
Deze serie heb ik samen opgezet en ontwikkeld met mijn broer Davy Akkerman. Hierbij heeft hij de art directie gedaan. Een serie die tot stand is gekomen in het voormalig V&D gebouw in Alkmaar. Het verteld het verhaal van Veronique Doornzon.
“Veronique Doornzon is een stijlvol geklede dame van middelbare leeftijd die graag winkelde bij de V&D of eigenlijk, zoals zij zelf liever zei: Bij “Dreesman”. Daar werd ze gelukkig van. Vroeger was ze getrouwd met een wat saaie man maar hij verdiende goed. Helaas, cliché, hij heeft haar verlaten voor een jongere vrouw. Nog elke maand ontvangt ze een behoorlijke alimentatie van haar ex-man. Daar heeft ze wel voor gezorgd!
Ze shopte eigenlijk alleen nog maar bij de V&D omdat ze zich daar thuis voelde. De kleding paste haar gewoon goed. En die mysterieuze man, die daar werkt? Die vond ze maar al te interessant. Maar helaas, het was geen prater.
Het is een zonnige dag en PrijzenCircus!”
10
(just a selection of 50 portraits)
Do you close your eyes for current world problems or do you dwell on it?
Where do you go when there is no way out?
Would you run if war is imminent?
How would you feel in a camp with 1001 other cultures?
What would you have left if you leave everything behind?
Could you imagine having no status anymore?
What would you wish for if you have nothing?
We are fifty refugees that are looking for eye contact. Eye contact with the western world. Eye contact with you.
Can you see me?
We invite you to connect with us, do we have something in common?
Of course, look closely……..
We all have eyes to see and to shut.
